پیش از آنکه به تحلیل، نقد و بررسی «مرغ
دریایی» اثر
آنتوان چخوف و اجرایی که دکتر
محمدرضا خاکی از آن ارائه کرده است بپردازم، به نظر و کلام زیبایی که جورجیو استرهلر کارگردان صاحب سبک ایتالیایی پیرامون چخوف و
نمایشنامههایش ابراز داشته، اشاره میکنم:«مسئله چخوف برای من مسئله سه جعبه چینی است: سه جعبه که هر کدام در درون دیگری جای گرفته است (بگوئیم عروسکهای چوبی) آخرین جعبه، جعبه ماقبل آخر و جعبه ماقبل آخر جعبة اول را در برمیگیرد. جعبه اول، جعبه حقیقت است (حقیقت ممکن که در تئاتر در بالاترین حد خود جای دارد) و روایت، روایتی انسانی است. این سخن درست نیست که گفته شود نمایشنامههای چخوف طرح سرگرمکنندهای ندارند. برعکس این آثار سرشارند از حرکتهای نمایشی، حادثه، کشف مطالب جدید، فضا و شخصیتهائی که متحول میشدند.در جعبه اول داستان زندگی خانوادهای برای ما بازگو میشود. این داستانی حقیقی مانند سایر داستانهاست که در چهارچوب بزرگ زندگی گسترده میشود، اما وجه تمایز آن، در این است که به ما مینمایاند که این شخصیتها، چگونه و کجا زندگی می کنند. این برداشت و دیدی واقعگرایانه است از زندگی. جعبه دوم، جعبة تاریخ است. در اینجا با سرگذشت خانواده از دیدگاه تاریخ،برخورد شده است. دیدگاهی که در جعبة اول نیز وجود دارد. اما در آنجا، دورترین چشمانداز را تشکیل میدهد و دارای ردپائی غیرقابل مشاهده است. در اینجا برعکس، تاریخ، تنها در آداب و «رسوم» و «اشیاء» خلاصه نمیشود، بلکه در اینجا تاریخ، جوهر روایت است، و سخن نهایی با اوست. در اینجا چیزی که بیش از همه جلب توجه میکند، حرکت تاریخ و دگردیسی شخصیتها و اشیاء است. خود شخصیتها، ضمن داشتن خصلتهای فردی، لباسها و چهرههای مشخص دارای ویژگیهای انسانی ماهنامه تیاتر ...
ادامه مطلبما را در سایت ماهنامه تیاتر دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : 2mahnametheater0 بازدید : 91 تاريخ : دوشنبه 26 دی 1401 ساعت: 12:49